Үхлээ худалдаж авсан нь

 

The Devil, Probably (1977) . Францын аугаа кино найруулагч Robert Bresson-ын найруулсан сэтгэлзүйд драм. 27 дахь Берлиний кино наадмаас "мөнгөн баавгай" шагнал хүртсэн кино ба мөн "Les Anges du Peche" киног нь эс тооцвол түүний өмнөх бүтээлүүд шиг ямар нэгэн ном, зохиолоос сэдэвчлээгүй, кино зохиолоо Bresson өөрөө бичсэн. Германы нэрт кино найруулагч Rainer Werner Fassbinder уг киноны талаар ийн хэлсэн "Берлиний кино наадмаар үзсэн хамгийн сэтгэл хөдөлгөм кино байлаа. Миний бодлоор энэ бол том бүтээл. Ирээдүйд, мөн одоо ч энэ кино чухал байх буюу одоо хийгдэж байгаа новшуудаас илүү ач холбогдолтой байх болно.". Харин шүүмжлэгч J. Hoberman "Дундад зууны үеийн хэв маягаар гэрэлтсэн, тарчилсан сэтгэлийн тухай Достоевский маягийн түүх" хэмээсэн буй. Киноны үйл явдлыг товчхон өгүүлэхэд: Charles хэмээх залуу улс төр, шашин шүтлэг, психоанализаар дамжуулж бүх зүйлсийг үгүйсгэнэ. 

Тэрээр амьдарч буй нийгмийнхээ биет болоод ёс суртахууны ялзралыг жигшин зэвүүцэж буйгаа ухамсарласныхаа дараа амиа хорлох нь цорын ганц сонголт гэж шийднэ. Bresson-ын өдөр тутмын амьдралын талаарх айвуу тайвуу төсөөлөл нь залуучуудын бадрангуй дайсагнасан төрхийг харуулах агаад ертөнц болон Bresson-ын кино аль аль нь эмх замбараагүй, мөн дотоод сэтгэлийн зөрчилдөөний шинж тэмдэгүүд нь түгшүүртэй, бас сэтгэл хөдөлгөм юм. Уг киног TSPDT сайт бүх цаг үеийн хамгийн шилдэг мянган киноны 555-р байрт жагсаагаад байна. Robert Bresson 1999 онд нас барсан.

Мастер 13 киног бидэнд үлдээсэн бөгөөд нас барсанаас нь хойш бүтээлүүдийг нь нягт нямбай олонтаа судалсан ч бүрэн нууцыг нь хэзээ ч тайлж чадаагүй байна. Тэрээр ер бусын тунгалаг, тайлбарлахын аргагүй нууцлаг кинонуудыг бүтээсэн. Түүний хэлсэнээр, хамгийн чухал санаанууд хамгийн их нуугдмал байх ёстой. Гэвч ойлгоход саад болж байгаа бэрхшээл үргэлж бүтээлд нь байдаггүй; ялангуяа англи хэлээр ярьдаг ертөнц Bresson-ын сүйрсэн ертөнц дахь зовсон, гэм нүгэлтэй тэмцэж буй Христийн шашинт урлагийн хүний хатуу ширүүн трансценденталист дүрийг ойлгож чаддаггүй. Хэсэгчилсэн үнэн бөгөөд тодорхойгүй энэхүү ойлголтоор Bresson-ыг Англичууд төдийлөн ойлгодоггүй ажээ. "Сүнслэг хэлбэр" буюу "трансцендент хэв маягаараа" тэрээр Ozu, Dreyer нартай төстэй. 

Кинонд хайртай хэн бүхэн Bresson-ын "Au Hazard Balthazar", "Mouchette" гэсэн кинонуудыг үзэх ёстой ба ядахнаа сонссон байдаг гэж найдах. "The Devil, Probably" болон "L'Argent" бүтээлүүд нь түүний хамгийн трансценденталист бас материалист хандлагатайгаа кинонууд буюу түүний "кино урлагийн парадокс" гэж үзэх нь бий. Энд өгүүлж өуй кино өнгөтөөр хийгдсэн, зарим судлаачид Bresson-г өнгөтөөр төсөөлөх хэцүү гэж бичиж байсан ч мастер 1969 онд "A Gentle Woman" анхны өнгөт киногоороо орчин үеийн ертөнцтэй илүү холбогдох гэсэн, мөн алсын хараагаа илүү бараан болгох гэсэн өөрчлөлт байсан нь өнөөдөр тодорхой болсон. "The Devil, Probably" болон "L'Argent" кинонууд нь мастерийн хамгийн пессимистик бүтээл болох нь илэрхий бөгөөд бүх кинонуудаас нь энд ярилцаж буй нь магадгүй хамгийн "сул" кино нь болов уу. Bresson-ын бүх кинонд амиа хорлох тухай өгүүлдэг, тэгвэл уг бүтээл хамгийн их үхэл рүү чиглэсэн буюу үхлийн марш гэлтэй. Сэтгэл хөдлөлгүй Charles капиталист ертөнцийн ялзрал, хар тамхи болоод хортой бүхнээс татгалздаг боловч хангалттай хүсэл эрмэлзлэл үгүй байдаг. Дашрамд, гол дүрд тоглосон Antoine Monnier гэгч бол Францын алдарт зураач Henri Matisse-ын ач хүү ажээ.

Амиа хорлож чадах хангалттай зориггүй нь улмаас тэрээр өөрийг нь алаад өгөөч гэж хар тамхичин найзыгаа хөлслөж авдагаас идэвхгүй шинжийг нь харж болно. Ганцаардаж, тусгаарлагдсан ямар нэгэн хүүхдэд муу сэдэл төрүүлэхгүйн төлөө уг киног Францад 18-аас доош насныханд хориглож байсан бол Америкт 1990-ээд оны дунд хүртэл гаргаагүй байдаг ажээ. Дээр дурдсанчлан энэ кино нь Bresson-ын өөрөө зохиолыг нь бичсэн хоёр киноны нэг (Au Hazard Balthazar киноныхоо зохиолыг өөрөө бичсэн ч энэ кино нь Достоевскийгоос хүчтэй санаа авсан гэж үздэг) ба мөн түүний хамгийн энгийн өгүүлэмжтэй кино байх. Дидактикизм, бүдүүлэг хошигнол хийгээд нихилист-атейст агуулгаараа уг кино нь Michaelangelo Antonioni-г санагдуулам. Уг киног үзсэн зохиолч Dennis Cooper маш урт захиаг Bresson-д бичиж байсан гэдэг, мөн хөгжимчин Richard Hell "Миний үзэж байсан хамгийн танхай кино" гэсэн байдаг. Bresson араасаа гарч ирсэн бараг бүх Франц найруулагчдад нөлөөлсөн байдгийн дотор нэгэн үе туслах нь байсан Louis Malle болон түүний хамгийн мэдрэмжтэй шүүмжлэгч Jean-Luc Godard хоёрыг жишээлж болно. Зовлонг галзуу романтизмтай хольсон кино хийдэг Leos Carax-д эл кино хүчтэй нөлөөлсөн гэдэг. Мөн найруулагч Olivier Assayas Charles-г өөрийнхөө залуу насны жинхэнэ хөрөг гэсэн байдаг ба түүний хамгийн намтарчилсан сэдэвт "Cold Water" кино нь уг бүтээлээс ихээхэн улбаатай ажээ. Киноны жүжигчид "зомби" шиг ба энэ нь айдсын  тактик, илэрхий сүйрлийн оронд харгис логиктой экзистенциалист хоррор юм. Кино бүхэлдээ эсэргүүцэх, татгалзах, үгүйсгэх систем дээр бүтээгдсэн бөгөөд мастер үүнийгээ улс төрийн цуглаан, сүм, сэтгэцийн эмчийн өрөө, хоёр сайхан хүүхний ороор дамжуулж хүргэдэг.